askolotl

Mam to znowu powiedziec? Przykro mi. &#379;e to, i &#380;e tamto (ale bardziej tamto). Ani tego, ani tamtego nie da si&#281; odwo&#322;ac, powt&#243;rzyc, czy tez wytlumaczyc. Ale mo&#380;e r&#243;wnie&#380; przykro mi, &#380;e ja. &#379;e zawsze 'ja', a prawie nigdy 'my': zrobili&#347;my(-by&#322;y&#347;my), widzieli&#347;my (-&#322;y&#347;my)... O robieniu nie wspomn&#281;. Ponadto przykro mi, &#380;e < partyku&#322;a przecz&#261;ca> (dla laików: 'nie' ). Czyli podsumowuj&#261;c: przykro mi, &#380;e ja to, a nie my tamto. Co prawda obie te rzeczy mo&#380;na zrobic w pojedynk&#281;, ale. I przede wszystkim przykro mi, &#380;e... i komp

Anno, Anno, po&#347;l&#281; M&#243;j g&#322;od na twoim o&#347;le. W czym zasmakowa&#263; mi jeszcze, Je&#347;li nie w ziemi i g&#322;azach! Dzi&#324;! dzi&#324;! dzi&#324;! Jedcie powietrze, W&#281;gle, kawa&#322;y &#380;elaza. G&#322;ody me, pa&#347;cie si&#281;, g&#322;ody, Na d&#378;wi&#281;k&#243;w &#322;&#261;ce! Ci&#261;gnijcie z &#322;odyg Weso&#322;e soki truj&#261;ce. Jedzcie t&#322;uczone kamyki, G&#322;azy ko&#347;cielnych strop&#243;w, Moreny, dzieci potop&#243;w, Bochny w kotlinie dzikiej. G&#322;ody me, rymy piosenki czarnej, Lazur, co d&#378;wi&#281;czy; -To m&#243;j &#380;o&#322;&#261;dek mnie dr&#281;czy, A